Surat 37: 83-84,99-101 (The Saffat)

83. Sayekti, ing antarané wong-wong kang padha manut dalané, ana Ibrahim.

84. Lah! nyedhak marang Pangerane kanthi ati kang resik

99. Dhèwèké calathu: Aku bakal marani Pangéranku, mesthi Panjenengané bakal nuntun aku!

100. Dhuh Pangéran kawula!

101. Mulané Ingsun paring kabar kabungahan marang dhèwèké, bab bocah lanang kang siap nandhang sangsara.

Purwaning Dumadi 15:1-6

1Sawuse lelakon mau banjur ana pangandikane Sang Yehuwah marang Rama Abram sajroning tetingalan wahyu, dhawuhe: “Sira aja wedi Abram, Ingsun iki tetamengira, ganjaranira bakal luwih dening gedhe.” 2Unjuke Rama Abram: “Dhuh Yehuwah Allah, kawula badhe Paduka paringi punapa? Dene anggen kawula tilar donya punika badhe tanpa anak, temtunipun Eliezer tiyang Damsyik punika ingkang badhe nggadhahi sabarang darbek kawula.” 3Unjuke Rama Abram maneh: “Lah kawula boten Paduka paringi anak, pramila salah satunggaling rencang ingkang lair ing griya kawula punika ingkang badhe dados ahli-waris kawula.” 4Tumuli ana pangandikane Sang Yehuwah marang Rama Abram, mangkene: “Dudu iku kang bakal dadi ahli-warisira, nanging kang bakal dadi ahli-warisira iya iku kang lair saka sira dhewe.” 5Rama Abram banjur diirid medal ing jaba sarta dipangandikani: “Sira tumengaa marang ing langit lan lintange etungen, yen sira bisa ngetung cacahe.” Tumuli disambeti pangandika maneh: “Iya samono bakal cacahe turunira.” 6Rama Abram kumandel marang Sang Yehuwah, mangka iya iku kang kaetang dening Yehuwah dadi kasampurnane.