Surah Al-Humazah (Surah 104 – The Traducer) ngelingake kita babagan dina kiamat kanthi cara iki:
Bilai saben (jinis) tukang skandal lan tukang fitnah,
Sapa kang numpuk kasugihan lan nglebokake,
Dheweke mikir yen kasugihane bakal nggawe dheweke langgeng ing salawas-lawase!
Ora ateges! Dheweke mesthi bakal dicemplungake menyang Sing Breaks to Pieces,
Lan apa kang bakal nerangake kanggo sampeyan Apa sing Breaks to Pieces?
(Iku) geni (murka) Allah kang murub (dadi murub),
Al-Humazah 104:1-6
Surah Al-Humazah ngendika bilih geni murka Allah nunggu kita, luwih-luwih yen kita wis rakus lan ngomong ala marang wong liya. Tumrape wong kang tansah aweh tulung marang sapadha-padha kang njaluk tulung, ora nate meri marang bandhane wong sugih, ora nate ngomong ala marang wong liya, lan ora nate padudon karo wong bab dhuwit, mbok menawa bisa njaga. padha ngarep-arep supaya padha ora padha remuk-remuk lan ing dina iku padha katempuh ing bebenduning Allah.
Nanging kepiye kita liyane?
Kanjeng Nabi Isa al-Masih s.a.w. rawuh khusus kanggo wong-wong sing wedi marang bebendune Gusti Allah. Kados pangandikanipun wonten ing Injil:
Ora ana wong siji-sijia kang sumengka ing swarga kajaba mung Putraning Manungsa kang rawuh saka ing swarga. 14 Kayadene Nabi Musa anggone ngunggahake ula ana ing ara-ara samun, mangkono uga Putraning Manungsa kudu kaluhurake. 15 supaya saben wong kang pracaya nduwèni urip langgeng ing Panjenengané.”
16 Amarga Gusti Allah nresnani jagad iki nganti masrahké Anaké sing siji, sing saben wong sing pretyaya marang Aku ora bakal nemu karusakan, nanging nduwèni urip langgeng. 17 Amarga Gusti Allah ora ngutus Kang Putra ngrawuhi jagad iku kanggo ngukum jagad, nanging mitulungi jagad liwat Panjenengane. 18 Sapa sing pretyaya marang Dèkné ora bakal disalahké, nanging sapa sing ora pretyaya wis disalahké, jalaran ora pretyaya marang Anaké Gusti Allah sing siji. 19 Putusané mangkéné: Pepadang wis teka ing jagat, nanging manungsa luwih seneng marang pepeteng tinimbang pepadhang, merga panggawéné ala. 20 Saben wong sing nglakoni piala, sengit marang pepadhang, lan ora bakal teka ing pepadhang, merga panggawéné bakal ketok. 21 Nanging sing sapa urip ing kayektèn, rawuh ing pepadhang, supaya bisa temenan, sing wis rampung ing ngarsane Gusti Allah.
Yohanes 3: 13-21
Isa al Masih PBUH ngaku panguwasa gedhe – malah dheweke ‘teka saka swarga’. Ing obrolan karo wong Samaria (dijelasake luwih rinci kene) Nabi ngaku dadi ‘banyu urip’
Gusti Yésus semaur: “Yèn kowé ngerti peparingé Gusti Allah lan sapa sing njaluk ngombé marang kowé, kowé mesthi njaluk Dèkné lan Dèkné bakal maringi banyu urip marang kowé.”
11 Wong wadon mau kandha, ”Pak, panjenengan mboten gadhah apa-apa kangge nggambar lan sumur punika jero. Ing endi sampeyan bisa njaluk banyu urip iki? 12 Punapa panjenengan ngungkuli bapa kula Yakub, ingkang maringi sumur punika dhateng kula, saha ngunjuk saking punika piyambak, kadosdene putra-putranipun saha kewan kewanipun?”
13 Gusti Yésus semaur: “Saben wong sing ngombé banyu iki bakal ngelak menèh. 14 Nanging sapa sing ngombé banyu sing tak wènèhké, ora bakal ngelak menèh. Pancen, banyu kang bakal Dakparingake marang wong-wong mau bakal dadi sumbering banyu kang mili nganti tumeka ing urip langgeng.”
Yohanes 4: 10-14
Panguwasa kanggo klaim kasebut dibuktekake ing kepriye Taurat Nabi Musa medharake panguwasane wiwit dumadine jagad sajrone nem dina. Banjur ing Zabur lan nabi-nabi sabanjure medhar wangsit babagan tekane sing nuduhake manawa tekane direncanakake saka swarga. Nanging apa maksudé nabi wektu kandha nèk ”kudu diunggahké” supaya ’wong sing pretyaya marang dhèwèké éntuk urip saklawasé’? Iki diterangno kene.