Surah Al-Qariah (Surah 101 – The Calamity) nerangake ing dina kiyamat teka kaya mangkene:
Apa (Dina) Swara lan Kram?
Lan apa kang bakal nerangake marang sira apa iku (dina) rame lan rame?
(Iki) dina kang manungsa padha kaya renget kang sumebar,
Lan gunung-gunung bakal kaya wulu wulu kardi.
Banjur wong kang timbang timbangane (amal) abot,
Bakal urip seneng lan marem.
Nanging wong kang padhang timbang timbangane,
Bakal duwe omah ing Pit (bottomless).
Al-Qariah 101:2-9
Surah Al-Qariah nyariosaken dhateng kita bilih tiyang-tiyang ingkang gadhah timbangan ingkang awrat anggenipun nindakaken kasaenan saged ngajeng-ajeng kasaenan ing dinten kiyamat.
Nanging kepiye kita sing imbangan tumindak apik iku entheng?
Surah At-Takathur (Surah 102 – Saingan ing Donya Tambah) ngelingake kita.
Saingan bebarengan kanggo numpuk (kabecikan ing donya iki) ngalihake sampeyan
(saka perkara sing luwih serius),
Nganti kowe padha dolan menyang kuburan.
Nanging ora, sampeyan bakal ngerti (kanyatan).
Maneh, sampeyan bakal ngerti!
Ora, yen sampeyan ngerti kanthi yakin, (sampeyan bakal waspada!)
Satemene sira bakal weruh geni Neraka!
Menapa malih, sampeyan bakal bisa ndeleng kanthi cetha!
Ing dina iku sira bakal padha ditakoni bab kabungahan.
At-Takathur 102:1-8
Surah At-Takathur nyariosaken dhateng kita bilih geni neraka ngancam kita ing dinten kiamat nalika kita bakal ‘ditakoni’.
Clan kita padha nyiapake dina iku yen timbangan amal kita padha entheng?
Kanjeng Nabi Isa al-Masih rawuh khusus kanggo nulungi kita sing duwe imbangan entheng saka tumindak apik. Panjenenganipun ngandika ing Injil sing
Pangandikane Gusti Yesus: “Aku iki roti panguripan; sing sapa marani Aku, iku ora bakal luwe maneh, sarta sing sapa pracaya marang Aku, iku ora bakal ngelak maneh. 36 Nanging kowe wus padha Daktuturi: Sanadyan kowe wus padha ndeleng marang Aku, ewadene padha ora pracaya. 37 Kabeh kang diparingake marang Aku dening Sang Rama, iku bakal padha marani Aku. Sarta sapa kang marani Aku ora bakal Daktampik. 38 Sabab anggonKu tumurun saka ing swarga iku ora supaya nglakoni karepKu dhewe, nanging karsane kang ngutus Aku. 39 Dene karsane Sang Rama kang ngutus Aku iku mangkene: Kabeh kang wus kaparingake marang Aku iku aja nganti ana kang ilang, nanging supaya Daktangekna besuk ing wekasaning jaman. 40 Sabab karsane RamaKu iku, yaiku supaya saben wong kang ndeleng lan pracaya marang Sang Putra, iku nduwenana urip langgeng, sarta supaya Aku nangekna besuk ing wekasaning jaman.”
41 Wong-wong Yahudi banjur pating kedumel ing bab Panjenengane, awit ana pangandikane mangkene: “Aku iki roti kang tumurun saka ing swarga.” 42 Padha grenengan mangkene: “Apa iku dudu Yesus anake Yusuf? Aku rak padha wanuh karo bapa-biyunge? Kang iku kapriye kok duwe pangucap: Aku tumurun saka ing swarga?”
43 Gusti Yesus banjur mangsuli pangandikane: “Aja padha pating kedumel. 44 “Ora ana wong kang bisa marani Aku, kajaba manawa digendeng dening Sang Rama kang ngutus Aku, amarga Aku kang bakal nangekake besuk ing wekasaning jaman. 45 Ing kitabe para nabi ana tulisan mangkene: “Wong kabeh bakal kawulang dening Allah.” Mulane sok wonga kang wus ngrungokake sarta nampani piwulang saka Sang Rama, iku marani Aku. 46 Kang mangkono iku ora ateges ana wong kang wus weruh marang Sang Rama. Mung kang pinangkane saka ing Allah iku kang wus ndeleng Sang Rama. 47 Satemen-temene pituturKu marang kowe: Sing sapa pracaya, iku nduweni urip langgeng. 48 ku iki roti panguripan. 49 Leluhurmu padha mangan mana ana ing ara-ara-samun, nanging wis padha mati. 50 Iki roti kang tumurun saka ing swarga: Sing sapa mangan iku, ora bakal mati. 51 Aku iki roti kang urip, kang wus tumurun saka ing swarga. Manawa wong mangan roti iki, bakal urip ing salawas-lawase. Anadene roti bakal pawewehKu yaiku dagingKu, kang bakal Dakwenehake kanggo uripe jagad.”
Yokanan 6:35-51
Nabi Isa al Masih kandha nèk dhèwèké ’turun saka swarga’ lan bakal mènèhi ’urip langgeng’ marang sapa waé sing pretyaya marang dhèwèké. Wong-wong Yahudi sing ngrungokake dheweke njaluk supaya dheweke mbuktekake wewenang kasebut. Nabi kasebut nyebutake para nabi sadurunge sing medhar wangsit lan panguwasa. Kita bisa ndeleng carane Taurat Musa ngramal tekane lan uga para nabi sawise Nabi Musa. Nanging apa tegese ‘pracaya marang dheweke’? Kita ndeleng kene.
Isa al Masih uga nuduhake panguwasa liwat tandha saka marasake awakmu lan liwat alam. Dheweke nerangake ing piwulange
14 Bareng wus nengah-nengahi riyaya, Gusti Yesus lumebet ing Padaleman Suci sarta memulang. 15 Wong Yahudi padha kaeraman, pangucape: “Wong iku olehe kawruh kang kaya mangkono iku saka ing ngendi, dene ora nganggo sinau!”
16 Gusti Yesus mangsuli: “Piwulang iki dudu piwulangKu dhewe, nanging piwulange kang ngutus Aku. 17 Sok wonga kang gelem nglakoni karsane, mesthi bakal ngreti piwulangKu iki saka Allah, apa saka tetembunganKu dhewe. 18 Wong kang rembuge saka karepe dhewe iku ngarah kaluhurane dhewe. Nanging wong kang ngupaya kaluhurane kang ngutus, iku kang temen, sarta ora kadunungan cidra. 19 Apa dudu Nabi Musa kang ndhawuhake angger-anggering Toret marang kowe? Nanging panunggalanmu ora ana siji-sijia kang ngestokake angger-anggering Toret iku. Sabab apadene kowe padha ngarah patiKu?”
20Atur wangsulane wong akeh: “Sampeyan punika kapanjingan dhemit. Ingkang ngangkah pejah sampeyan sinten?”
21 Paring wangsulane Gusti Yesus marang wong-wong mau: “Mung ana panggawe siji kang Daklakoni, mangka kowe kabeh padha gumun. 22 Nabi Musa ndhawuhake pranatan tetak marang kowe; sabenere pranatan tetak iku ora saka Nabi Musa, nanging saka para leluhur kita, lan ing dina Sabat kowe iya padha netaki wong. 23 Manawa wong ditetaki ing dina Sabat, supaya angger-anggere Nabi Musa aja nganti katerak, apa kowe padha panas atimu marang Aku, dene Aku marasake badan sakojur ing dina Sabat? 24 Anggonmu ngukumi aja manut apa kang katon, nanging ngukumana kanthi adil.”
25 Wong Yerusalem sawatara padha ngucap: “Apa dudu Wong iku kang diarah patine? 26 Lah kok kanthi saenake bae pangucape, sarta wong-wong ora padha madoni apa-apa. Apa kirane para panggedhe kita iya wus ngreti manawa Dheweke iku Sang Kristus temenan? 27 Nanging mungguh wong iku kita wus ngreti pinangkane. Mangka samangsa Sang Kristus iku rawuh, ora ana kang weruh pinangkane.”
28 Nalika Gusti Yesus memulang ana ing Padaleman Suci, Panjenengane nguwuh mangkene: “Pancen kowe padha wanuh marang Aku, lan iya padha weruh pinangkaKu, nanging tekaKu ora saka karepKu dhewe. Aku diutus dening Panjenengane kang asipat sayekti, kang kowe padha ora wanuh. 29 Aku kang wanuh, amarga wijilKu saka ing Panjenengane, lan iya iku kang ngutus Aku.”
30 Ing kono wong-wong mau padha ngarah nyekel Gusti Yesus, ewadene ora ana kang nganti nggepok sarirane, amarga durung tekan ing wektune. 31 Ananging ing antarane wong akeh iku akeh kang padha pracaya marang Panjenengane sarta pangucape: “Manawa Sang Kristus rawuh, apa iya bakal nindakake mukjijat luwih akeh katimbang karo kang katindakake dening panjenengane iki?”
32 Para wong Farisi tumuli padha krungu yen wong akeh padha grenengan kaya mangkono ing bab Panjenengane, mulane para pangareping imam lan para wong Farisi banjur padha kongkonan para tukang jaga Padaleman Suci dikon nyekel Panjenengane.
33 Gusti Yesus banjur ngandika: “Mung kari sawatara mangsa anggonKu ana ing antaramu, nuli Aku bakal sowan marang kang ngutus Aku. 34 Kowe bakal padha nggoleki Aku, nanging ora bakal ketemu, sarta kowe padha ora bisa marani padununganKu.”
35 Wong-wong Yahudi tumuli padha sapocapan: “Menyang ngendi ta parane wong kuwi, dene nganti aku ora padha bisa nemokake? Apa arep marani wong kang padha ngumbara ana ing antarane wong Yunani, arep memulang wong Yunani? 36 Apa tegese tembung kang diucapake: Kowe bakal padha nggoleki Aku nanging ora bakal ketemu, sarta kowe ora bakal padha bisa marani padununganKu?”
37 Bareng dina wekasan yaiku nalika gedhe-gedhening riyaya mau, Gusti Yesus jumeneng sarta nguwuh: “Sing sapa ngelak, iku maranana Aku lan ngombea! 38 Sing sapa pracaya marang Aku iku kaya wiraose kitab: Ilen-ilen banyu urip bakal padha mili saka ing batine!” 39 Pangandikane mangkono iku mau kang dikarsakake yaiku Roh, kang bakal ditampa dening wong-wong kang padha pracaya marang Panjenengane. Dene nalika samana Roh Suci durung rawuh, amarga Gusti Yesus durung kamulyakake.
40 Wong akeh iku bareng krungu pangandika iku mau, ana sawatara kang banjur ngucap: “Nyata yen iku Kangjeng Nabi kang kita anti-anti.”
41 iyane calathu: “Iku Sang Kristus.”
Lan ana maneh kang ngucap: “Dudu, wijile Sang Kristus iku ora saka ing Galilea! 42 Amarga manut wirasane Kitab Suci wijile Sang Mesih iku mesthi saka trahe Sang Prabu Dawud.” 43 Temahane wong golongan padha diya-diniya bab ing ngatase Gusti Yesus. 44 Sarta ana panunggalane sawatara kang padha arep nyekel Panjenengane, ewadene ora ana kang nganti wani nggepok sarirane.
Yokanan 7:14-44
The Living Water kang prajanji iku Roh, sing teka ing Pentakosta, lan saiki menehi urip bebas shielding kita saka pati saka dina pangadilan. Kita mung kudu ngakoni ngelak kita.