Surah Al-Masad (Surah 111 – Serat Palem) ngelingake babagan Penghakiman sing murub ing Dina Akhir.
1“Rusak tangane Abu Lahab loro pisan, lan saktemene dheweke bakal kapitunan
2Bandhane lan panggaweyane ora bisa murungake siksaning Allah
3Ing tembe dheweke kecemplung neraka murub
4Mankono uga rabine (Abu Lahab mau) gawa kayu eri
5Ing gulune ana kalunge arupa dhadung kang kukuh.”
Al-Masad 111:1-5
Surah Al-Masad ngelingake yen kita bisa tiwas. Malah sing cedhak karo kita, kaya bojo kita, uga ngadhepi ancaman ukuman ing Dina Pengadilan Akhir.
Dadi apa sing bisa kita lakoni kanggo nyiapake ujian Allah sing ngerti kabeh rahasia kita?
Surah Al-Hadid (Surah 57 – Wesi) nyritakake marang kita yen Panjenengane wis ngutus tanda-tanda kanggo nuntun kita saka pepeteng rahasia kita menyang cahya.
“Allah kang nurunake tandha yekti kang cetha pirang – pirang marang kawulane kanggo metokake sira saka panggonan peteng marang pepadhanging (Iman) kang mangkono iku cetha sih piwalesing Allah marang sira.”
Al-Hadid 57:9
Nanging kita dielingake manawa wong-wong sing urip ing pepeteng bakal nggolèki pepadhang ing dina iku.
13“Ing sawijining dina, wong-wong munafik lanang lan wadon padha calathu marang para Mukmin: “Entenana aku! Ayo padha nyilih (Cahaya) saka cahya Panjenengan!” Bakal dipangandikani: ‘Kowé padha balia ing mburimu! banjur goleka pepadhang (ing ngendi kowe bisa)!’ Dadi ing antarane wong-wong mau bakal dipasang tembok, kanthi gapura. Ing jerone bakal ana sih-rahmat ing salawas-lawase, lan tanpa iku, kabeh bakal ana (Bendu lan) Siksa! Yaiku nalikane para wong lamis lanang lan wadon padha ngucap marang para mukmin: ‘Sampiyan mirsanana dhateng kula, kula badhe nular cahya panjenengan.’ Para wong lamis mau bandjur didhawuhi (Malaikat): ‘Kowe baliya memburi lan goleknana dhewe cahya kanggomu.’ Nuli dialing – alingi pager kang ana lawange, sajerone pager isi rahmat ing jaba kebak siksa.
14Wong kang padha lamis mau padha ngundhang saka jaba, ‘Kula punika punapa dede kanca sampyan?’ Padha diwangsuli (wong mukmin): ‘Hiya bener, nanging kowe maheka awakmu dhewe sarana lamis lan ngarep – arep cilakane pra mukmin, lan mamang marang Agama Islam, lan kajelomprong dening pangangsa – pangangsa nganti tekan wawangene pati kang wis pinasthi dening Allah. Saiki kowe wis diapusi ing syetan ora percaya ing Allah.'”
Surat al-Hadid 57:13-14
Piyé nèk awaké déwé ora nglakoni urip sing kaya ngono, sing pada nduwèni pepadang ing dina kuwi? Apa ana pangarep-arep kanggo kita?
Kanjeng Nabi Isa Al-Masih (AS) rawuh mitulungi kita ing dinten punika. Panjenengané ngandika kanthi cetha yèn Panjenengané iku pepadhang tumrap kita kang ana ing pepeteng kang ngisin-isini, kang bakal dibutuhake ing Dina Pengadilan.
12“Gusti Yesus paring dhawuh maneh marang wong akeh: “Aku iki pepadhanging jagad; sing sapa ngetut-buri Aku, ora bakal lumaku ana ing pepeteng, nanging bakal nduweni padhanging urip.”
13 Unjuke para wong Farisi: “Panjenengan nekseni sarira Panjenengan piyambak, paseksen Panjenengan boten sah.”
14 Dhawuh wangsulane Gusti Yesus: “Sanadyan Aku nekseni awakKu dhewe, nanging paseksenKu iku nyata, amarga Aku sumurup ing sangkan-paranKu. Nanging kowe padha ora sumurup sangkan-paranKu iku.
15Anggonmu padha njeksani iku nganggo ukuraning manungsa, Aku ora njeksani wong siji-sijia, 16dene manawa Aku njeksani, anggonKu njeksani iku sabenere, amarga Aku ora ijen, ananging Aku bebarengan karo Panjenengane kang ngutus Aku. 17Lan sajroning Toretmu katulisan, yen paseksene wong loro iku sah. 18Aku kang nekseni mungguh awakKu dhewe, lan uga Sang Rama kang ngutus Aku iya nekseni mungguh ing Aku.”
19Wong mau padha munjuk: “Ingkang Rama wonten ing pundi?”
Paring wangsulane Gusti Yesus: “Kowe padha ora wanuh marang Aku, lan iya ora wanuh marang RamaKu. Manawa kowe wanuh marang Aku, mesthi iya wanuh marang RamaKu.”
20Pangandika iku mau kadhawuhake dening Gusti Yesus nalika Panjenengane memulang ana ing Padaleman Suci, sacedhake pethi bet-amal, ewadene ora ana wong siji-sijia kang nyekel Panjenengane, amarga durung tumeka ing wektune.
21Gusti Yesus tumuli ngandika maneh marang wong akeh: “Aku iki bakal lunga, lan kowe bakal padha nggoleki Aku, nanging bakal padha mati sajroning dosamu. Ing ngendi paranKu, kowe ora padha bisa mrana.”
22 Pangucape wong-wong Yahudi: “Apa Dheweke iku arep ngendhat, dene kok duwe pangucap: Ing ngendi paranKu, kowe padha ora bisa mrana?”
23Pangandikane Gusti Yesus: “Kowe iku pinangkamu saka ing ngisor, Aku iki saka ing ngaluhur, kowe iku pinangkamu padha saka ing donya iki, nanging Aku ora saka ing donya iki. 24Mulane Aku mau tutur ing kowe, manawa kowe bakal padha mati sajroning dosamu. Amarga manawa kowe padha ora ngandel yen Aku iki Panjenengane, wus mesthi kowe bakal padha mati ing sajroning dosamu.”
25Ing kono pangucape wong-wong mau: “Panjenengan punika sinten?”
Pangandikane Gusti Yesus: “Apa gunane rembugan maneh karo kowe kabeh? 26Akeh prakara kang prelu Daktuturake mungguh ing kowe lan akeh uga kang kudu Dakukumake tumrap kowe kabeh; nanging kang ngutus Aku bener, apa kang Dakrungu saka Panjenengane, yaiku kang Dakwarahake marang jagad.”
27Wong-wong kang kadhawuhan iku ora nggraita manawa kang kadhawuhake iku Sang Rama. 28Kang iku Gusti Yesus ngandika: “Besuk samasa kowe wus nyengkakake Putraning Manungsa, tumuli kowe lagi bakal padha sumurup yen Aku iki Panjenengane, sarta ora nglakoni apa-apa saka karepKu dhewe, nanging apa kang Dakwarahake iku miturut kaya anggonKu wus diwulang dening RamaKu.
29Kang ngutus Aku iku nunggil karo Aku. Sang Rama ora nilar Aku ijen, awit Aku tansah nglakoni kang dadi keparenge.”
30Bareng Gusti Yesus wus ngandika bab iku mau kabeh, akeh wong kang padha pracaya marang Panjenengane.”
Yokanan 8: 12-30
Isa Al-Masih (AS)ngaku panguwasa gedhe minangka ‘Cahaya Donya’, lan nalika ditantang dheweke nyebut ‘Hukum’. Iki minangka Taurat Musa AS ingkang medhar wangsit bab rawuhipun lan panguwasane. Iki diterusake dening Zabur lan para nabi sabanjure sing mbadek rincian teka supaya kita bisa ngerti yen dheweke duwe wewenang sing diklaim. Apa iku ‘Putraning Manungsa’ lan apa sing dimaksud Isa Al-Masih ‘nalika kowé wis ngluhuraké Putraning Manungsa’? Apa tegese duwe ‘cahya Urip’? Kita ndeleng kene. Apa dina iki, amarga ing dina pangadilan iku bakal kasep kanggo miwiti looking banjur, minangka al-Hadid wanti-wanti.
“Ing dina iki tebusan saka kowe lan saka pra wong kadir padha tinampik kabeh, panggonanmu mesthi ana neraka. Lan ing kono pangayommu kang sak elek – eleke panggonan bali.”
Al-Hadid 57:15
Makatên ugi Kanjeng Nabi Isa Al-Masih ngrampungakên piwulangipun ing kalodhangan punika.
31“Gusti Yesus banjur ngandika marang wong-wong Yahudi kang padha pracaya, dhawuhe: “Manawa kowe padha ngantepi ing pituturKu, kowe sanyata padha dadi siswaKu, 32sarta bakal padha mangreti ing kayekten, lan kayekten iku bakal mardikakake kowe.”
33Wong-wong tumuli padha mangsuli: “Kula sami tedhak-turunipun Rama Abraham, lan dereng nate ngawula dhateng sok tiyanga; kadospundi kok Panjenengan ngandika: Kowe bakal padha mardika?”
34Gusti Yesus mangsuli pangandikane: “Satemen-temene pituturKu marang kowe: Sing sapa nglakoni dosa iku dadi bature dosa. 35Anadene mungguh batur iku ora tetep pamanggone ana ing omah, nanging Putra iku tetep pamanggone. 36Kang iku manawa Sang Putra wus mardikakake kowe, kowe iya padha mardika temenan.”37“Aku wus weruh manawa kowe iku padha tedhak-turune Rama Abraham, nanging kowe padha ngarah mateni Aku, awit pituturKu ora oleh papan ana ing kowe. 38Apa kang wus Dakdeleng ana ing RamaKu, iya iku kang Dakucapake. Mangkono uga kowe, padha nglakoni apa kang kokrungu saka bapakmu.”
39Wong Yahudi padha mangsuli unjuke: “Bapa kula inggih Rama Abraham.” Pangandikane Gusti Yesus: “Manawa kowe padha dadi putrane Rama Abraham kowe mesthi padha nglakoni apa kang katindakake dening Rama Abraham.40Nanging kang koktindakake yaiku ngarah mateni Aku, wong kang wus nglairake kayekten marang kowe, iya iku kang wus Dakrungu saka Gusti Allah; panggawe kang kaya mangkono iku ora katindakake dening Rama Abraham.
41Kowe kabeh padha nglakoni panggawene bapakmu dhewe.” Unjuke wong-wong mau: “Lair kula punika boten saking bedhang, kula sami gadhah Rama satunggal inggih punika Gusti Allah.”
42Pangandikane Gusti Yesus: “Manawa Gusti Allah iku Ramamu, kowe mesthi padha tresna marang Aku, awit wijilKu lan tekaKu iku saka ing Allah. Apa maneh tekaKu iku iya ora saka karepKu dhewe, nanging Panjenengane kang ngutus Aku.43Sabab apa kowe padha ora mangreti tembungKu? Iku awit kowe padha ora bisa nyandhak pituturKu.
44Bapakmu iku Iblis, lan kowe padha seneng nglakoni kasenengane bapakmu iku. Dheweke dadi tukang mateni wong wiwit wiwitan mula, sarta ora ngandhemi ing kayekten, awit kayekten iku ora dumunung ing dheweke. Samasa dheweke ngucapake goroh, pangucape iku saka wateke dhewe, amarga dheweke iku tukang goroh lan bapakne sakabehing goroh. 45Nanging sarehne Aku iki mituturake kayekten, mulane ora kokandel. 46Sapa panunggalanmu kang mbuktekake manawa Aku tumindak dosa? Manawa Aku mituturake kayekten, sabab apa kowe padha ora pracaya marang Aku? 47Wong kang wijile saka Allah iku mesthi ngrungokake pangandikaning Allah. Mulane kowe ora padha ngrungokake, awit asalmu iku ora saka ing Allah.
48Wong Yahudi padha mangsuli: “Rak ya bener, ta, kandhaku yen kowe iku wong Samaria kang kapanjingan dhemit?”
49Paring wangsulane Gusti Yesus: “Aku ora kapanjingan dhemit, nanging Aku ngluhurake RamaKu sarta kowe ora padha ngajeni Aku. 50Nanging Aku ora ngudi marang kaluhuranKu: Ana siji kang ngupaya lan Panjenengane iku uga kang ngadili. 51Satemene pituturKu marang kowe: Sapa kang netepi ing pituturKu iku bakal ora ngalami pati ing salawas-lawase.”
52Angucape wong-wong Yahudi: “Saiki aku padha weruh yen Kowe iku kranjingan dhemit. Rama Abraham seda para nabi mangkono uga, mangka Kowe iku kok duwe pangucap: Sapa wong kang netepi ing pituturKu, bakal ora ngalami pati ing salawas-lawase. 53Kowe apa ngungkuli leluhurku Rama Abraham kang wus seda! Para nabi iya padha seda. Kowe iku ngaku-aku sapa ta?”
54Gusti Yesus mangsuli: “Manawa Aku ngluhurake awakKu dhewe, kaluhuranKu iku ora ana gunane sathithik-thithika. Kang ngluhurake Aku iku RamaKu, iya iku kang koksebut Allahmu.55Mangka kowe padha ora wanuh marang Panjenengane, nanging Aku kang wanuh. Saupama Aku munia yen ora wanuh, Aku dadi wong goroh padha kaya kowe. Nanging Aku wanuh marang Panjenengane, sarta netepi ing pangandikane.
56Rama Abraham leluhurmu rena panggalihe dene bakal nguningani ing dinaKu, lan iya wus nguningani sarta ndadekake bingahe.”
57Pangucape wong Yahudi sabanjure: “UmurMu durung nganti seket taun, kapriye anggonMu wus weruh Rama Abraham?”
58Paring wangsulane Gusti Yesus: “Satemen-temene pituturKu marang kowe: Sadurunge Rama Abraham dumadi, Aku wus ana.”59Ing kono wong-wong banjur padha njupuki watu, arep mbenturi Panjenengane; nanging Panjenengane ngoncati, sarta nilar Padaleman Suci.”
John 8:31-59