Surah Al-Inshiqaq (Surah 84 – Sundering) nerangake carane bumi lan langit bakal gonjang-ganjing lan rusak ing dina kiyamat.
1“Nalikane langit iku pecah
2Ngestokake kersane Pangerane, wis benere kudu diestokake
3Lan nalikane bumi dirata
4Lan metokake isen – isene nganti resik kothong
5Saeta angestokake karsaning Pangerane, wis benere kudu diestokake
6Hai manungsa! Sira iku tansah lumaku seba ing ngarsane Allah Pangeranira, ing mengko sira oleh piwalese lakunira kelawan becik
7Sing sapa dipasrahi layang cathetan lelakone saka tengen (hiya iku para kang angestu)
8Bakal ditimbang kelawan entheng
9Lan bali marang panggonaning kancane ana suwarga, kelawan suka bungah
10Dene sing sapa diparingi layang cathetaning lakune saka buri gegere (hiya iku wong kafir)
11Bakal dilakokake wong cilaka lan rusak
12Banjur dicemplungake ing neraka Sa’ir.”
Al-Inshiqaq 84:1-12
Surah Al-Insyiqaq ngengetaken bilih tiyang-tiyang ingkang cathetan amalipun boten kaparingaken dhateng tangan tengenipun, badhe lumebet ing “geni ingkang murub” ing dinten punika.
Apa sampeyan ngerti apa cathetan tumindak sampeyan bakal diwenehake menyang tangan tengen utawa ing mburi?
Surah At-Tur (Surah 52 – Gunung) nerangake kanthi rinci babagan goncangan bumi lan manungsa ing dina kiamat.
8“Siksa mau ora ana kang bisa nulak
9Kelakone besuk dina qiyamat nalika langit obah lan mubeng
10Lan gunung – gunung padha mlaku
11Ing dina iku siksa kang abot dadi patrapane wong kang padha maido (Rasul)
banjur bilai ing dina iku kanggo wong-wong kang padha goroh, Mulané padha ditinggala nganti padha nemoni dinané dhèwèké, ing kono dhèwèké.”
QS. At-Tur 52: 8-11
45“Padha tokna wae nganti tekan dina anggone padha mati
46Yaiku dina kang ora ana gunane pahekane si kafir marang awake sethithik – thithika lan ora ana kang bisa nulungi marang dheweke
47Lan satemene kanggo wong kang nganiaya ana siksa sak durunge mati. Ananging kang akeh ora padha weruh.”
QS. At-Thur 52:45-47
Apa sampeyan yakin sampeyan ora ‘nindakake salah’ lan ora nate nganggep bebener minangka goroh (ngapusi) supaya sampeyan bisa netepi paukuman ing dina iku?
Kanjeng Nabi Isa Al-Masih (AS) rawuh nulungi wong-wong sing ora yakin kepriye cathetan panggawene bakal diparingake marang dheweke ing dina kiyamat. Dheweke teka nulungi wong sing ora duwe pitulung. Panjenenganipun ngandika ing Injil:
7“Gusti Yesus tumuli ngandika maneh: “Satemen-temene pituturKu marang kowe: Iya Aku iki lawange wedhus-wedhus iku. 8Sakehe wong kang tekane sadurunge Aku, iku maling lan rampog, lan wedhus-wedhus iku ora padha ngrungokake marang wong-wong iku. 9Aku iki lawange; sapa kang lumebune metu ing Aku, iku bakal kapitulungan rahayu, sarta bakal lumebu lan metu, apadene bakal nemu pangonan. 10Maling iku tekane mung arep nyolong lan nyembeleh sarta nyirnakake; Aku iki teka supaya wedhus-wedhus padha duwea urip, kanthi kaluberan.
11Iya Aku iki pangon kang utama. Pangon kang utama iku ngetohake nyawane kanggo wedhus-wedhuse. 12Nanging mungguh buruh kang dudu pangon sarta dudu kang duwe wedhus-wedhus iku dhewe, samasa weruh ana asu ajag teka, wedhuse ditinggal mlayu, temah asu ajag iku nubruki lan mbuyarake wedhuse. 13Anggone lumayu iku jalaran mung buruh, lan ora gumati marang wedhus-wedhuse iku.
14Aku iki pangon kang utama sarta Aku niteni kang dadi wedhus-wedhusKu lan wedhus-wedhusKu padha wanuh marang Aku. 15kayadene Sang Rama anggone tepang marang Aku sarta Aku wanuh marang Sang Rama, sarta Aku ngetohake nyawaKu kanggo wedhus-wedhusKu. 16Aku isih duwe wedhus liyane maneh, kang ora saka ing kandhang kene; wedhus-wedhus iku iya prelu Dakgiring uga, lan bakal padha ngrungokake swaraKu sarta bakal dadi pepanthan siji, pangon siji. 17Sang Rama ngasihi Aku, jalaran Aku ngulungake nyawaKu supaya Daktampani maneh. 18Ora ana wong siji bae kang ngrebut nyawaKu, nanging Dakulungake miturut sakarepKu dhewe. Aku kuwasa ngulungake, lan kuwasa ngukup maneh. Dhawuh iki kang Daktampa saka RamaKu.”
Yokanan 10:7-18
Nabi Isa al Masih ngaku wewenang gedhe kanggo nglindhungi ‘wedhus’ lan menehi urip – malah kanggo dina sing bakal teka. Apa dheweke duwe wewenang? Ing Taurat Musa (AS) wis ngira-ngira panguwasae malah wiwit Nitahake jagad sajrone nem dina. Banjur ing Zabur lan nabi-nabi sabanjure medharake rincian babagan tekane supaya kita bisa ngerti yen rawuhe pancen rencana saka swarga. Nanging kepiye carane wong bisa dadi ‘wedhus’ lan apa tegese ‘Aku masrahake nyawaku kanggo wedhus-wedhus’? Kita ndeleng iki kene.
Piwulangipun Kanjeng Nabi Isa al-Masih tansah mbetahaken manungsa. Iki uga bener ing jamane. Mangkene kesimpulane diskusi iki lan kepiye carane wong-wong sing krungu dheweke dibagi.
19“Marga saka pangandika kang mangkono iku tumuli tuwuh pasulayan maneh ing antarane wong-wong Yahudi. Panunggalane akeh kang duwe pangucap mangkene: 20“Wong iku kapanjingan dhemit sarta owah; yagene padha kokrungokake?”
21Ana liyane kang calathu: “Iku rak dudu tembunge wong kranjingan dhemit; apa dhemit bisa ngelekake mripate wong-wong wuta?”
22Ora antara lawas, ing Yerusalem pinuju riyaya Pambangune Padaleman Suci; nalika samana mbeneri mangsa bedhidhing. 23Gusti Yesus tindak-tindak ana ing Padaleman Suci, ing bangsal Suleman. 24Ing kono wong-wong Yahudi banjur padha ngrubung Panjenengane lan padha munjuk: “Ngantos pinten dangunipun anggen Panjenengan damel mangu-mangunipun manah kula? Manawi Panjenengan punika Sang Kristus, Panjenengan blakakaken dhateng kula sadaya.”
25 Paring wangsulane Gusti Yesus: “Kowe wus padha Daktuturi nanging padha ora pracaya; panggawe kang Daklakoni atas asmane RamaKu, iku kang padha nekseni mungguhing Aku, 26nanging kowe padha ora pracaya, amarga kowe dudu panunggalane wedhus-wedhusKu. 27Wedhus-wedhusKu padha nilingake swaraKu, sarta Aku wanuh marang wedhus-wedhusKu, lan wedhus-wedhusKu padha ngetut-buri Aku.
28Apadene padha Dakwenehi urip langgeng, lan dheweke mesthi ora bakal padha nemu karusakan salawas-lawase lan ora bakal ana wong kang ngrebut wedhus-wedhus iku saka ing tanganKu. 29RamaKu kang maringake wedhus-wedhus iki marang tanganKu, iku kaluhurane ngungkuli samubarang kabeh, lan ora ana kang bisa ngrebut wedhus-wedhus mau saka ing astane RamaKu. 30Aku lan Sang Rama iku siji.”
31Wong Yahudi tumuli njupuki watu maneh, arep kanggo mbenturi Panjenengane. 32Pangandikane Gusti Yesus: “Wus akeh panggawe utama kang saka RamaKu kang Daktuduhake marang kowe. Panggawe iku mau endi kang dadi jalarane kowe arep padha mbenturi watu marang Aku?”
33Wangsulane wong-wong Yahudi: “Anggonku arep mbenturi Kowe iku ora marga panggawe kang utama, nanging marga anggonMu nyenyamah marang Gusti Allah, iya iku amarga Kowe iku manungsa kok madhakake awakMu karo Gusti Allah.”
34Gusti Yesus mangsuli: “Ing Toretmu apa ora katulisan mangkene: Ingsun wus ngandika: Sira kabeh iku allah. 35Manawa wong kang padha kadhawuhan pangandikaning Allah iku diarani allah – mangka Kitab Suci iku ora kena dibatalake – 36kapriye dene wong sesengkeraning Allah kang diutus marani jagad, kok kokcalathoni: Kowe nyenyamah Gusti Allah. Apa marga ana tuturKu: Aku iki Putraning Allah?
37Saupama Aku ora nglakoni pakaryaning RamaKu, aja pracaya marang Aku.
38Nanging manawa Aku nglakoni iku mau, mangka kowe padha ora gelem pracaya marang Aku, padha pracayaa marang pakaryan-pakaryan iku supaya kowe padha sumurup lan pracaya yen Sang Rama ana ing Aku lan Aku ana ing Sang Rama.”
39Wong Yahudi tumuli ngarah arep nyekel Gusti Yesus maneh, nanging Panjenengane ngoncati.
40Gusti Yesus tumuli tindak menyang ing sabrange bengawan Yarden maneh, ing panggonane Nabi Yokanan miwiti mbaptisi, banjur lereb ana ing kono. 41Lan akeh wong kang sowan marang ing ngarsane sarta padha rasanan: “Sanadyan Nabi Yokanan ora damel pratandha apa-apa, nanging kabeh kang dipangandikakake dening Nabi Yokanan tumrap wong iku, iku nyata.” 42 Lan sabanjure akeh wong ing kono kang padha manjing pracaya marang Panjenengane.
Yokanan 10:19-42